نظريه روانکاوي (1) زيگموند فرويد (2) يک ديدگاه جامع و فراگير است که تمام جنبه هاي مختلف شخصيت را از زمان پيدايش تا درمان اختلالات شخصيت شامل مي شود. اين نظريه رشد کودک را طي گذر از مراحلي که هر کدام از آنها روي يکي از اندام هاي مختلف بدن تکيه دارد، تفسير مي کند. در طي دوره اي که در آن کودک با والد همجنس خود رقابت دارد قسمت اعظم شخصيتش شکل مي گيرد.

لعيا درفشه: «درآمدي نو بر روانكاوي، نظريه و درمان» عنوان كتابي است به قلم آنتوني بيتمن و جرمي هلمز كه به قلم عليرضا طهماسب ترجمه و چندي پيش از سوي انتشارات بينش‌نو روانه بازار نشر شده است. اين كتاب چنان كه از نامش پيداست، اثري تخصصي در حوزه روانكاوي است كه به گفته مترجم، بر آن است تا ضمن بررسي سهم مكاتب مختلف، تشابهات و اختلافات ميان فرويدي‌هاي معاصر، انديشمندان مستقل، كلايني‌ها، نظريه روابط موضوعي، نظريه بين‌شخصي، روان‌شناسي خود و روانكاوي لكاني را شرح دهد.

انتشار كتاب درآمدي نو بر روانكاوي: نظريه و درمان، به ترجمه آقاي عليرضا طهماسب را در اين روزها بايد به فال نيك گرفت؛ چراكه پس از مدت‌ها كتابي خوب براي آشنايي مقدماتي و در عين حال نظام‌مند با يكي از چالش‌برانگيزترين عرصه‌هاي علمي شناخت ذهن و روان آدمي يعني روانكاوي، به علاقه‌مندان عرضه شده است. علاقه‌مندان به خوبي مي‌توانند مفاهيم اساسي نظريه‌ها و سير تحول آراي روانكاوانه را در كنار شيوه به‌كارگيري فنون و تكنيك‌هاي آن يكجا در اين كتاب بيابند.

در رویکرد روانکاوی ، درمان ، متأثر از مفاهیم اولیه و اساسی روانکاوی ، مسیر و فرایند خاص و متمایزی را دنبال می کند. با توجه به گسترش قابل توجه رویکرد روانکاوی در دنیای روانشناسی ، شاخه ها و مکاتب و نظریات متعددی از دل مفاهیم اولیه این رویکرد متولد شده اند و نظریه پردازان بسیاری با اصل قرار دادن مفاهیم اولیه روانکاوی و دخل و تصرف در برخی مفاهیم فرعی تر سعی در بهبود ، بومی کردن و به روز کردن این رویکرد و تطبیق آن با احوالات زندگی معاصر ، خصوصا در دهه های اخیر و همراه با انقلاب الکترونیک و سرعت گرفتن تبادل اطلاعات و اهمیت مدیریت زمان ، داشته اند.